Flappy Bird RTX, de Flappy Bird van het moment

Je kunt urenlang spelen zonder het in de gaten te hebben en nog steeds proberen om je records te verbreken in Flappy Bird RTX.

Ik weet niet of je je de beroemde Flappy Bird herinnert, gemaakt door een Vietnamese ontwikkelaar genaamd Dong Nguyen onder zijn bedrijf dotGears. De game was een echte hit. Als je het je niet herinnert, zal ik je een korte uitleg geven over waar de game uit bestond:

De game had een "vintage" esthetiek. Voor velen leek het op de mythische Mario Bros met zijn esthetiek.

Het doel van de game is om tussen groene pijpen door te vliegen (net als Mario Bros, trouwens) zonder te crashen. En dit was het leuke van de game: zo veel mogelijk pijpen doorgaan zonder te crashen. Als je crashte, verloor je en begon de game opnieuw vanaf nul.

Het spannende was dat de pijpen van lengte veranderden en de ruimte waarin je kon vliegen ook veranderde. Dit zorgde voor een intensieve game waarbij je ongelofelijke coördinatie en reflexen moest hebben om door de volgende pijp te komen. Naarmate je verder ging in de game en meer punten scoorde, werd de ruimte waarin je kon vliegen steeds kleiner en uitdagender.

Ook verschenen en verdwenen de pijpen op het scherm terwijl de vogel bewoog. Dus, de vogel bleef gecentreerd op het scherm, maar de buizen waren degene die in- en uitschoven.

Het was een groot succes. De maker van de game merkte in een interview met The Verge op dat de game dagelijks meer dan $50.000 opleverde.

Na een tijdje haalde dezelfde maker de game van de App Store op alle platforms, omdat hij zich schuldig voelde dat de game een verslaving was geworden (wat waar was).

Na dat moment hebben grote bedrijven geprobeerd vergelijkbare games uit te brengen (te vergelijkbaar), en deze werden vanwege licentieproblemen verwijderd. Het enige wat ontbrak was dat iemand de game veranderde en functies toevoegde, tot nu toe....

Maak kennis met de Flappy Bird RTX-game

Deze game heeft kwaliteitsgraphics en een zeer goed ontworpen esthetiek. In het spel ben je een vogel in HD-kwaliteit en heb je een zeer realistische stad op de achtergrond.

De buizen lijken op echte buizen. Alles oogt elegant. Bovendien heb je een effect van de zon die door de gebouwen in de achtergrond schijnt, waardoor het een mooie touch krijgt en er gebruik wordt gemaakt van een technologie die we later zullen ontwikkelen.

De logica van de game blijft hetzelfde als eerder gemeld. Je bent een vogel die door de buizen moet gaan zonder te crashen; als je crasht, verlies je. Je kunt dus uren spenderen aan het proberen te breken van het vorige record.

Het moet opgemerkt worden dat het gevoel van de game anders is. Tussen de mooie beelden van het spel en de achtergrondmuziek is het gevoel niet zo hectisch als in de originele Flappy Bird. Het tempo waarin de vogel door elke interactie vliegt is veel trager en berekender.

Als de vorige game aanvoelde als een race tegen jezelf, voelt deze als een berekende manier van bewegen.

Ze zijn anders

Behalve dat alles 3D is, geeft het een ander gevoel aan de game. Bedenk dat alle objecten 3D zijn, dus als ze platte 2D-objecten waren geweest, zou je niet zijn gecrashed. Maar omdat ze 3D zijn, kan een deel van de vogel worden geraakt.

En om af te sluiten, wil ik RTX verduidelijken, voor het geval je het niet wist. Dit is eigendom van het licht en hoe het op bepaalde plaatsen wordt gevormd. In het Engels is het "Ray Tracing," wat zoiets als een lichttracer zou zijn.

In het spel wordt een licht van de zon geprojecteerd door de gebouwen. Als de modus wordt toegepast, kan Ray Tracing de zon volgen en zich aanpassen aan de schaduw terwijl jij beweegt. Het concept van voorafbepaalde schaduwen of vooraf bepaalde reflecties is verdwenen. De schaduw past zich nu aan het omgevingslicht aan en hetzelfde geldt voor de verlichting.